Rechtdoor gaat voor

 Zo ben je onderweg naar de Albert Heijn om voor je ouders een zak bevroren besjes  en afwasmiddel te kopen onder het genot van "Hey Now" van Oasis, en zo lig je onderuit op de rotonde.
Nee, dit is niet een van mijn 2014 geïnspireerde blogpost "acht zinnen, een verhaal," maar mijn dag kort samengevat. "Maar Maya, wat is er gebeurd dan?" buckle up b*ches, dit is wat er gebeurd is.

 Ik was dus op de fiets, en toen ik rechtdoor op de rotonde wou gaan, besloot een grijze auto  (niet dat dat uitmaakt voor het verhaal, maar toch. Verhalen zijn altijd wat intressanter met details. Any way) om de bocht om te gaan. Floeps. Daar lag ik op de grond. Ik ben verder ook niet bewusteloos geraakt hoor. En ik heb ook geen letsel op gelopen, en ben ook niet naar het ziekenhuis gebracht zoals dit linkje hier beweert:

http://www.ditisroden.nl/pages/meer2.php?n_id=18040#jump

Wat verder niet raar is dat de meneer die dit geschreven heeft dacht hoor, want ik maakte een behoorlijke knal. Ambulance aanwezig, politie aanwezig, en dankzij de hulp van een kennis die toevallig in de buurt was (geluk bij een ongeluk? haha) waren ook mijn ouders binnen korte tijd aanwezig. 

Nadat ik in de ambulance was geweest en bij de huisarts langs was gegaan hoorden we dat ik niet naar het ziekenhuis hoefde omdat ik niks gebroken had, maar wel een enorme blauwe plek kon verwachten, inclusief meer pijn (en lopen doet nu al pijn. Help?). Verder is mijn enkel verdraaid en heb ik een schaafwondje op mijn linkerhand (zoals je al hoort, erg schandalig :) )

Wel nu dit was het minder choquerende deel van mijn verhaal: want ongelukken zitten in een klein hoekje (of in een kleine rotonde) en ongelukken gebeuren elke dag. Volgens mij kan ik zeggen dat iemand wel eens een ongeluk mee maakt: of het nou een klein ongeluk is of je arm op drie plaatsen breken is of dat het iemand die je kent overkomt, maar iedereen hoort wel eens dit soort verhalen.

Als ik terugdenk aan wat mij overkomen is denk ik niet echt terug naar wat er nou precies gebeurd is, maar naar de mensen (of mevrouw, want er zat er natuurlijk maar een iemand achter het stuur) die het veroorzaakt hebben. Want toen het net gebeurde, werd er ook niet direct uit de auto gestapt en gevraagd naar hoe het met me was (in tegenstelling met het groepje van circa 6 man dat direct tehulp schoot en mijn hoofd ondersteunde met een vest, bedankt Rodenaren, jullie zijn schatten). Terwijl ik daar lag, te snikken en te snotteren hoorde ik de voerganger zeggen tegen bijstaanders dat ik mijn richting aan had moeten geven, terwijl ik rechtdoor ging op een rotonde. Maar mevrouw dacht omdat ik niks aangaf, dat ik de bocht om ging.

Mevrouw, als u dit leest, hier zijn een aantal simpele verkeersregels die ik in groep 7 heb geleerd:
* als je een fietser zijn hand uitsteekt naar links, betekend dit dat hij linksaf gaat. Hetzelfde geld voor een fietser die zijn hand uitsteekt naar rechts: die slaat rechts af.
* als een fietser zijn handen niet uitsteekt, betekend dit dat hij noch rechtsaf gaat noch linksaf gaat, maar rechtdoor gaat (zo ook op een rotonde)

Extra tip, helemaal zelf bedacht (en ik heb niet eens een rijbewijs! Kunt u nagaan!): als u niet zeker weet wat een fietser gaat doen, rem dan voorzichtig af en wacht af wat de fietser gaat doen. Als hij rechts- of linksaf gaat, is er niks aan de hand, kunt u gewoon de fietser inhalen. Als hij rechtdoor blijkt te zijn gegaan, heeft u een ongeluk voorkomen! Goed gedaan, duimpie omhoog.

Ik bedoel dit niet lullig allemaal, want dankzij u mag ik lekker op de bank Breaking Bad seizoen 4 uitkijken, maar op zich had ik een excuus wel op zijn plaats gevonden. Of had dan ten minste niet het telefoontje van net begonnen "Hallo? Bent u de moeder van het meisje dat tegen mijn auto aangekomen is"?  Want ik weet niet hoe het met jullie zit, maar als ik iets verkeerd doe bied ik m'n excuses aan.

Drive save everyone. En kijk eens achter je, als andere mensen niet opletten...
moet je het zelf maar doen.